خفری جهرمی شیرازی، شمسالدین محمد
( ملیت:_ایرانی قرن: 10 )
(وف 942 ق)، كه فیلسوف، متكلم و شاعر معتزلى. از مردم خفر فارس و ساكن كاشان بود، مدتى نیز در هرات نزد سلطان بایقرا به سر برد و از آنجا به عربستان رفت. پس از چندى به كاشان بازگشت و همان جا درگذشت. وى شاگرد صدرالدین دشتكى شیرازى و استاد سید شاه طاهر بن رضىالدین اسماعیل حسینى و معاصر على بن عبدالعالى بود. خفرى در كسب دانش داراى همت عالى بود و شعر نیز مىسرود. آثار وى: «رساله در اثبات واجب»؛ «منتهى الادراك» در هیات؛ «رسالهاى در علم رمل»؛ «رسالهى الهیات».[1] شمسالدین محمد بن احمد شیرازى، دانشمند و فیلسوف (ف. حدود 960 ه.ق.) از شاگردان صدرالدین محمد دشتكى و ساكن كاشان بود. از آثار وى تذكره خواجه به نام تكملهى رسالهى اثبات الواجب و حواشى بر شرح هدایة الحكمة است.
برگرفته از کتاب: اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
منابع زندگینامه: [1] اعیان الشیعه (119/9)، تاریخ ادبیات در ایران (347 ،304 /5)، تاریخ نظم و نثر (841)، حیب السیر (611/4)، الذریعه (240/12 ،331/4 ،106/1)، ریحانه (154/2)، سرآمدان فرهنگ (333 -329 /1)، طبقات اعلام الشیعه (قرن 218/10)، طرائق الحقائق (133/3)، فرهنگ ادبیات فارسى (197)، الكنى و الالقاب (218/2)، لغت نامه (ذیل/ خفرى)، مجالس المومنین (234 -233 /2)، معجم المولفین (254/8).
© کپی رایت توسط : رصدخانه دانشگاه کاشان (کلیه حقوق مادی و معنوی مربوط و متعلق به این سایت است.)
برداشت مطالب فقط با اجازه کتبی و ذکر منبع امکان پذیر است .
