شاسوسا که شاید شاه ساسان هم گفته می شده است، مزرعه ای در شرق کاشان بوده که به دلیل حفر چاههای عمیق و نیمه عمیق در منطقه، و برداشت بی رویه از آبهای زیر زمینی در سی سال اخیر، سطح آب زیر زمینی آن کاهش یافته و قنات یا چاه آب آن خشک شده است. باغهایی در کنار آن بوده که اکنون ویرانه ای از آنها باقیست. در این محدوده بنایی خشتی در حصاری از چینه های گلی قرار گرفته است. خود بنا پلانی تقریبا مربع داشته و دارای تاق گنبدی بوده است. قسمتی از تاق بنا فرو ریخته است. کاربری اصلی بنا همچنین قدمت آن مشخص نیست. کسی هم ظاهرا از قدمت و کاربری آن آگاهی چندانی ندارد. اما اینقدر جالب بوده که شاعر معاصر کاشانی، یعنی سهراب سپهری یکی از شعرهای خود را برای این بنا و ظاهرا در داخل این بنا سروده است.
مجید قهرودی عکاس نجومی خوش ذوق کاشانی عکسهای زیبایی از این بنا همراه با مناظر آسمان گرفته است. عکسهای آسمان و زبان سپهری شاید بتواند بهتر از هر نوشته ای گویای وضعیت این بنا در دوران سهراب و زمان حاضر باشد. این بنا نیز از جمله ده ها بنای تاریخی منطقه کاشان و آران و بیدگل است که چندان توجهی بدان نشده و در حال خرابی است.  و شاید تا چند سال دیگر حتی نامی از آنها باقی نماند. حتی ظاهرا ثبت تاریخی هم نشده است. البته یک موسسه انتشاراتی به نام انتشارات شاسوسا در حال فعالیت است. اما آیا خود شاسوسا باقی خواهد ماند؟ یا چنان که سهراب سپری گفته: