دنباله دارها به عنوان يك دسته از اجرام قابل توجه از ديدگاه بشر هميشه موجب رخدادهاي ويژه اي در آسمان مي شوند. مدار بعضي از دنباله دارها مدار زمين را قطع مي كنند. بنابراين عبور زمين از درون دنباله اين دنباله دارها موجب ميشود. تا در زمان خاصي تعداد زيادي از ذرات موجود در دم دنباله دار وارد جو زمين شود. و هرچند كه ذرات ريز اين دنباله دارها اثر شايان توجهي ندارند. ذرات درشت تر به جو زمين برخورد كرده و در اثر اصطكاك در زمان فرود برافروخته شده و ردي از خود در آسمان به جاي مي گذارند. كه آنها را شهاب مي گويند. در حالت عادي عبور زمين از ذرات به جاي مانده از دم دنباله دار موجب افزايش تراكم شهابها مي شود. كه به آن بارش شهابي مي گويند. و مدتي پس از عبور دنباله دار تراكم ذرات كاهش مي يابد. تا دوباره شاهد عبور مجدد همان دنباله دار باشيم. اما ذرات معلقي كه در ادامه حركت يك دنباله دار و در مدار آن حركت مي كنند، گاهي مجتمع شده و به دو يا چند دسته ذره تقسيم مي شوند. و با هر بار عبور يكي از اين دسته هاي ذرات ما شاهد افزايش تراكم ذرات و درنتيجه تشديد بارش شهابي مي شويم. در شكل زير مدار يك دنباله دار كه با مدار زمين تلاقي دارد نشان داده شده است. مشاهده مي شود كه دسته هايي از ذرات نيز بر روي همين مدار به دور خورشيد در حركتند. لذا عبور زمين از درون اين دسته ذرات مي تواند موجب افزايش تراكم بارش شهابي شود.
اما وجود چند دنباله دار ويژه موجب شده كه در هر سال ما شاهد چند بارش شهابي باشيم. كه هر بارش شهابي با يك دنباله دار مرتبط است. اما با توجه به موقعيت زمين نسبت به خورشيد، و محدوده ذرات معلق در اطراف مدار زمين به دور خورشيد، به نظر مي رسد كه هر دسته از اين شهابها از يك منطقه از آسمان به زمين مي بارند. حال با توجه به صورت فلكي كه به نظر مي رسد. اين شهابها از آن منطقه به زمين سقوط مي كنند. آن بارش شهابي به نام آن صورت فلكي نام گذاري مي شود. دنباله دار
سويفت-تاتل با دوره تناوبي حدود 130 ساله موجب مي شود كه در تابستان هر سال از اواخر تيرماه تا اوايل شهريور شاهد بارش شهابي اي باشيم. كه به دليل منطقه اي از آسمان كه صورت فلكي برساوش قرار دارد . و ظاهرا شهابها از آن نقطه به زمين مي بارند، بارش برساوشي مي نامند. در شبهاي 21 و 22 مرداد هر سال شدت بارش به حداكثر مقدار خود مي رسند. در شكل زير يك تصوير واقعي كه در آن دو شهاب در سال 1997 در يك تصوير ثبت شده اند مشاهده مي كنيد:
در شكل زير خطوط صورتهاي فلكي مشخص شده است. با امتداد مسير حركت دو شهاب مشخص مي شود كه ظاهرا اين دو شهاب از منطقه اي نزديك سر صورت فلكي برساوش به سوي ناظر فرود آمده اند. شما هم مي توانيد امسال با رصد بارشهاي شهابي اين موضوع را مشاهده نماييد. البته با توجه به سرعت زاويه اي زمين و موقعيت صورت فلكي برساوش در ساعات بعد از نيمه شب بهتر مي توانيد به رصد اين پديده بپردازيد.
