بامداد یکشنبه 1 تیر 1399 خورشیدگرفتگی حلقوی رخ می دهد که از همه جای ایران، بصورت گرفتگی جزئی قابل دیدن است
مسیر قابل مشاهده خورشیدگرفتگی حلقوی از شاخ آفریقا آغاز می شود و با گذر از دریای سرخ از روی کشورهای یمن و عمان عبور می کند. آنگاه با گذر از دریای عمان وارد پاکستان شده از شمال هند وارد کشور چین می شود. این خورشیدگرفتگی از شرق قاره آفریقا، جنوب شرق اروپا و بخش برزگی از قاره آسیا بصورت جزئی قابل دیدن است. در ایران هر چه از شمال غرب به سمت جنوب شرق کشور حرکت کنیم، میزان گرفتگی بیشتری قابل مشاهده است. بنابراین در چابهار بیشترین گرفتگی و در خوی کمترین گرفتگی را می توان رصد نمود.
در مختصات رصدخانه دانشگاه کاشان:
لحظه آغاز گرفتگی یا تماس نخست: ساعت 9:00:25 و زاویه ارتفاع خورشید 35.7 است.
میانه گرفت: ساعت 10:13:34 و زاویه ارتفاع خورشید در آن زمان 50.8 است.
لحظه پایان گرفتگی یا تماس چهارم: ساعت 11:36:47 و ارتفاع خورشید 67.6 درجه است.
بیشینه گرفتگی در موقعیت رصدخانه دانشگاه کاشان 52.6 % است.
خورشیدگرفتگی زمانی رخ می دهد که ماه بین زمین و خورشید قرار بگیرد. اگر در حالت گرفتگی خورشید، فاصله ماه نسبت به زمین در بیشترین حالت باشد، خورشیدگرفتگی حلقوی رخ می دهد. چراکه اندازه ظاهری ماه کوچکتر شده و کاملا روی قرص خورشید را نمی پوشاند.
گردآوری و نگارش: ایرج صفایی
