ابوریحان بیرونی در باب سوم کتاب التفهیم که "در حالهاء آسمان و زمین" است، اینگونه نوشته است:

"ستاره ایستاده و رونده کدامند:

ستارگان ایستاده آنند که بر همه آسمان‌ها پراکنده‌اند و دوری ایشان همیشه یکسان‌ست، چنانک یکی بدیگر نزدیکتر و دورتر نشود. و بپارسی ایشان‌را بیابانی خوانند. زیرا گمشده بدان راه بازیابد ببیابان و دریااندر. و ستارگان رونده آن هفت‌اند که هریکی کره‌ای دارند جداگانه. و این روندگان یک بدیگر و بثابته نزدیک همی‌شوند و دور همی‌شوند، گاه از جهت جای و گاه از جهت برابری. و آن از بهر زودی حرکت ایشانست و مختلفی."