دنباله‌دار سوشینشان-اتلس (C/2023 A3 (Tsuchinshan–ATLAS)) همزمان در دو رسدخانه چین و آفریقای جنوبی در 2023 کشف شد. بررسی مداری آن نشان داده که سرچشمه آن ابر اورت بوده و گمان می‌ود که پس از عبور از نزدیک خورشید، به بیرون از سامانه خورشیدی پرتاب شود. بنابراین دوره تناوبی برای آن ذکر نشده است. در این دنباله‌دار نسبت گرد و غبار به گاز بیشتر است. همچنین درخشندگی آن دگرگونی‌هایی داشته که گویا به دلیل تکه تکه شدن هسته دنباله‌دار بوده است. دنباله‌دار سوشینشان-اتلس سه‌شنبه 3 مهر به نزدیک‌ترین فاصله از خورشید بوده است و در 21 مهر به نزدیک‌ترین فاصله به زمین خواهد رسید.

این دنباله‌دار در روزهای پایانی شهریور و روزهای نخست مهر 1403 در آسمان بامدادی دیده می‌شد. پنج‌شنبه 12 مهر 1403 هم در رسدخانه (رصدخانه) دانشگاه کاشان در آسمان بامدادی دیده شد. اما چون به خورشید نزدیک می‌شود، تا 20 مهر نمی‌توان آن را دید. از روز شنبه 21 مهر در آسمان شامگاهی، اندکی پس از غروب خورشید در غرب آسمان دیده می‌شود.

بهترین زمان دیدن این دنباله‌دار از 21 مهر تا 6 آبان 1403 است. در این دوره زمانی، دنیاله‌دار از پیکر آسمانی خوشه وارد پیکر آسمانی مار افسای می‌شود. از میانه آبان بسیار کم‌فروغ و کم‌فروغ‌تر خواهد شد.

دنباله‌دار سوشینشان-اتلس چندان درخشان نمی‌شود که همچون دنباله‌دار نئوایز دیده شود. با این حال به چشم عریان می‌توان آن را دید. برخی به دروغ دنباله‌دار سوشینشان-اتلس را درخشان‌ترین دنباله‌دار قرن نامیده‌اند. اما اینگونه نیست.