شامگاه آدینه، ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ ماه‌گرفتگی نیم‌سایه‌ای رخ داد. ماه زمانی سر زد (به تازی طلوع کرد) که وارد نیم‌سایه زمین شده بود. پیش از آنکه سراغ تلسکوپ بروم. بر آن شدم که عکسهای میدان دید باز از این پدیده بگیرم. در بالا سرخی شرق (به تازی حُمره مشرقیه) که بدان کمربند ناهید هم می‌گویند را می‌بینید. ماه در نیم‌سایه زمین و نزدیک افق است. سمت راست بخشی از آتشکده نیاسر را هم می‌بینید.

اینکه همه شرایط جور باشد. یعنی ماه‌گرفتگی رخ بدهد و ماه در حالت گرفته از افق برآید و افق دید باز باشد و آسمان تمیز، شاید برای هر کس مجال رخ ندهد. پس ببینید آن زیبایی که برای چند دقیقه می‌شد دید. حالا بیش از یک ماه از آن زمان می‌گذرد. درنگ کردم تا این چشم‌انداز در میان عکس‌های دیگر گُم نشود و یادی باشد از آنچه می‌شد دید.

⚠️بازنشر مطالب این وبسایت ممنوع است⚠️

تصویربرداری و نگارش: ایرج صفایی