کوتاه زمانی پس از غروب خورشید، اندک اندک سایه زمین از سوی دیگر، یعنی از شرق بر لبه افق پدیدار می‌شود. اگر هوا تمیز باشد. نور خورشید که در جو زمین پراکنده شده، باریکه‌ای سُرخ‌فام در بالای سایه زمین ایجاد می‌کند، که به آن سُرخی شرق (به تازی: حُمرِه مَشرِقیّه) می‌گویند. تنها چند دقیقه این چشم‌انداز را می‌توان دید. البته اگر هوا تمیز بوده و افق دید هم باز باشد. گرچه گاهی صبحگاه‌ هم می‌توان در سوی غرب چشم‌اندازی این چنین دید. اما از آنجا که سر زدن خورشید بسیار زیباتر است. کمتر کسی به دیگر سوی می‌نگرد. از این سوی سرخی شرق شناخته‌شده‌تر است. بنابراین سایه زمین و سرخی شرق یا غرب خلاف جهتی که خورشید قرار گرفته، دیده می‌شود.

سه تصویر نخست، به ترتیب از سوی شمال شرقی، شرق و جنوب شرقی است. تصویر چهارم، دنبال هم چیدن سه تصویر نخست است تا اثر انحنای گوی‌سان زمین را در سایه آن بتوانید ببینید. تصاویر توسط ایرج صفایی در رسدخانه دانشگاه کاشان تصویربرداری شده است.

⚠️بازنشر مطالب این وبسایت ممنوع است⚠️