این ماه گرفتگی نیم سایه ای را در همه ایران بزرگ همچنین در بخش بزرگی از جهان از جمله قاره های اروپا، آسیا و بخشهایی از قاره های آفریقا و اقیانوسیه می توان دید. در شامگاه 20 دی 1398 ماه (البته نه بطور کامل)، از نیم سایه زمین رد می شود بنابراین تنها بخشی از ماه در نیم سایه زمین قرار خواهد گرفت.این ماه گرفتگی شانزدهم از 71 ماه گرفتگی دوره 144 ساروس است. زمان این رخداد نجومی بر پایه ساعت رسمی ایران در زیر آمده است:

آغاز ورود ماه به نیم سایه زمین: ساعت 20 و 37 دقیقه و 47 ثانیه شامگاه آدینه، 20 دی 1398

بیشینه گرفتگی نیم سایه ای یا میانه گرفت: ساعت 22 و 40 دقیقه و 1 ثانیه

پایان گرفتگی و خروج ماه از نیم سایه زمین: ساعت 24 و 42 دقیقه و 21 ثانیه پس از نیمه شب و بامداد شنبه 21 دی 1398

تابش خورشید موجب ایجاد سایه و نیم سایه زمین در فضا می گردد. ماه گرفتگی زمانی رخ می دهد که ماه از درون سایه زمین می گذرد. اگر تمامی ماه در سایه کامل قرار بگیرد به آن ماه گرفتگی کلی می گویند. اگر تنها بخشی از ماه در سایه کامل زمین قرار گیرد، به آن ماه گرفتگی جزئی می گویند. اما اگر ماه تنها وارد نیم سایه زمین شود، به آن ماه گرفتگی نیم سایه ای می گویند. همیشه قبل و بعد از ماه گرفتگی کلی یا جزئی، ماه گرفتگی نیم سایه ای هم رخ می دهد. ولی گاهی تنها ماه گرفتگی نیم سایه ای رخ می دهد. ماه گرفتگی نیم سایه ای با چشم قابل تشخیص نیست. برای تشخیص آن باید در طول شب از ماه عکسبرداری کرد تا مشخص شود در زمان گرفتگی نیم سایه ای، اندکی از درخشندگی ماه کاسته شده است.

گرد آوری و نگارش: ایرج صفایی